31 stycznia 2009

Lasagne (od podstaw)

Wczoraj dałam się ponieść ambicji i spróbowałam zrobić lazanię. Ale chciałam zrobić ją od podstaw, to znaczy nie ominąć etapu przygotowywania makaronu. Skorzystałam więc z przepisów z książki pod tytułem „Encyklopedia kuchni włoskiej” C. Bardi i R. Gioffre. Było trudno, zajęło mi to bardzo dużo czasu, ale efekt wynagrodził mi to wszystko.
Różnica w stosunku do oryginalnego przepisu mieści się tylko w sosie pomidorowym. Miał on być sosem bolońskim, ale ponieważ nie miałam mięsa, to wyszedł mi „sos boloński wegetariański”. Być może z mięsem lazania byłaby jeszcze lepsza, kiedyś to może sprawdzę. Ale szczerze mówiąc nie brakowało mi go.

Składniki na makaron:
  • 3 filiżanki mąki pszennej
  • 3 jajka
  • pół łyżeczki soli
Przesianą mąkę posolić i wysypać na stolnicę. Zrobić wgłębienie, w które wlać jajka. Wymieszać składniki widelcem a następnie wyrobić. Na końcu wyrabiania ciasto nie może już kleić się do rąk. Odstawić ciasto na ok. kwadrans, aby odpoczęło.
Następnie rozwałkować ciasto tak, aby było prawie przezroczyste. Rozwałkowane pokroić na prostokąty i rozłożyć na ściereczce do leżakowania. Mają tak leżeć dwie godziny.
Składniki na „sos boloński wegetariański”
  • 2 cebule
  • 1 marchewka
  • 45 dag obranych pomidorów (mogą być z puszki)
  • filiżanka mleka
  • 1 goździk
  • szczypta cynamonu
  • łyżeczka pieprzu
  • sól
Cebule i marchewkę obrać i drobno posiekać. Smażyć (w oryginale na maśle, ja smażyłam na oliwie) do zarumienienia na małym ogniu. Dodać zmielonego goździka, cynamon i pieprz oraz posiekane pomidory. Gotować 15 minut na średnim ogniu. Następnie dodać mleko, posolić i gotować na małym ogniu 2 i pół godziny (mówiłam już o tym, że potrzeba dużo czasu?). Oczywiście nie można zapomnieć o mieszaniu.

Składniki na sos beszamelowy:
  • 2 filiżanki mleka
  • ćwierć filiżanki masła
  • pół filiżanki mąki
  • sól
Mleko podgrzewać prawie do wrzenia. Roztopić masło i powoli dodawać do niego mąkę, mieszając drewnianą łyżką. Po minucie zdjąć z ognia i dodać połowę mleka (gorącego!). Z powrotem wstawić na ogień i mieszać póki nie zgęstnieje (ja ominęłam ten etap, bo od razu mi zgęstniało). Cały czas gotując dodawać powoli pozostałe mleko. Zagotować i posolić.

Składniki na lazanię:
  • makaron
  • sos boloński
  • sos beszamelowy
  • filiżanka startego parmezanu (z braku parmezanu użyłam innego sera, więc zeszło mi go dwa razy więcej)
Kolejność przygotowywania kolejnych składników jest ważna, bo nie przestrzegając jej można stracić dwa razy więcej czasu.
Najpierw przygotować sos boloński. W czasie, jak sos będzie się pyrkotał te swoje dwie i pół godziny, zrobić makaron. Już odleżane prostokąty makaronu gotować po kilka w osolonej wodzie. W przepisie nie było podane jak długo, ale z mojej obserwacji wynika, że wystarczy je króciutko obgotować. Tylko tyle, żeby wypłynęły, co robią prawie natychmiast. Następnie wrzucać je do zimnej wody w celu zahartowania i kłaść na ściereczkach.
Następnie przygotować sos beszamelowy i wymieszać z sosem bolońskim.
W natłuszczonym naczyniu żaroodpornym ułożyć warstwę makaronu, posmarować cienko sosem i posypać serem. Na to nakładać kolejne takie warstwy. Na wierzchu dokładnie przykryć makaron sosem i posypać serem . W przypadku parmezanu wymieszać tę pozostałą porcję sera z dwoma łyżkami zestruganego masła. Przy zwykłym żółtym serze nie ma tej potrzeby, bo już jest odpowiednio tłusty i miękki. (To moja obserwacja)
Lazanię zapiekać ok. 20 minut w temperaturze 200 stopni.

Jak już to kilka razy podkreśliłam przygotowanie takiej lazanii wymaga bardzo dużo wolnego czasu i samozaparcia. Mnie zajęło to około sześciu godzin, ale następnym razem raczej uwinę się szybciej. Jedno jest pewne, efekt jest proporcjonalny do włożonego czasu i pracy. Nieskromnie powiem, że jeszcze nigdy nie jadłam tak pysznej lazanii. Polecam!

11 komentarzy:

Tilianara pisze...

No, proszę, domowy makaron - szacunek dla Pani :) Ja się jeszcze nie pokusiłam o domowy makaron, ale odgrażam się i z pewnością w końcu go zrobię :))) Pycha lasagne :)

EPK pisze...

To był mój pierwszy makaronowy raz. Też się długo nosiłam z zamiarem wytworzenia własnego makaronu. Ale nie było tak strasznie jak mi się wydawało. Tilinaro, czekam na relację, jak Tobie też się uda :)

Anonimowy pisze...

Podziwiam Twój duży stopień samozaparcia w kwestii robienia makaronu.
Ale efekt końcowy do pozazdroszczenia.
Wygląda pysznie...

SENSES pisze...

Dzięki Tobie odważyłam się w końcu zrobić do lazanii domowy makaron.Jestem zachwycona-to tylko chwilka pracy więcej, tak naprawdę, smak nieporównywalnie lepszy , a koszt lazanii o wiele mniejszy.SUPER!

EPK pisze...

przejs, bardzo się cieszę, że mój blog tak pozytywnie wpłynął na świat ;-)

Anonimowy pisze...

Witam! robię lasagne pierwszy raz , przepis troszkę zmodyfikowałam do sosu bolońskiego dałam miesko mielone a sosem beszamelowym posmarowałam dwie ostatnie warstwy z dodarkiem ziół i koperku i nieco skróciłam czas przygotowania makaronu i sosu, czekam na efekt :) pozdrawiam

Anonimowy pisze...

co to znaczy filizanka? ile to mililitrów?

EPK pisze...

Z tą filiżanką jest problem, bo wszystkie przepisy w tej książce są mierzone w filiżankach a nie ma dokładnego wyliczenia ile to. Kiedy robiłam tę lasagnę stosowałam filiżankę do herbaty (dość dużą jak na filiżankę). Obecnie uważam, że ta "filiżanka" to błąd przy tłumaczeniu angielskiego "cup" i stosuję w tym miejscu polską szklankę. Zasadniczo uważa się, że "cup" ma około 250 ml. (http://en.wikipedia.org/wiki/Cup_(unit))

Anonimowy pisze...

Pyszny przepis, zrobiłam wersję mięsną, wyszło fenomanalnie!

Bardzo dobry przepis na makaron, za filiżanke przyjełam niepełne 200 ml

Anonimowy pisze...

Pokusiłam się o zrobienie lasagne z tego przepisu i muszę powiedzieć, że na stałe zagościł na moim stole. Rodzina i goście byli zachwyceni :) Dziękuję za inspirację :)

Silith pisze...

Po "małych" modyfikacjach, przygotowanie lasagne z domowym makaronem zajęło mi... godzinę! :)
Robiłam wersję wegetariańską- cukinia, papryka, pomidory, cebula i czosnek. Do sosu beszamelowego- koniecznie spora ilość gałki muszkatołowej oraz kostka rosołowa (tak wiem- wstyd :( ale smak o niebo lepszy).
A jeśli chodzi o sam makaron: po wyrobieniu odstawiłam ciasto na ten kwadrans, rozwałkowałam, pokroiłam i od razu zużyłam do lasagne. Bez leżakowania i gotowania.
Pierwszy raz robiłam ściśle według przepisu, więc śmiało mogę powiedzieć, że nie ma żadnej różnicy w smaku. A o ile szybciej i czyściej! ;)